معنی تعلق یافتن - جستجوی لغت در جدول جو

تعلق یافتن

لغت نامه دهخدا

(گَ دَ)

اتصال و ارتباط داشتن. پیوستگی داشتن: سعی نکنم در شکست هیچ چیز که بیعت به آن تعلق گرفته. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 316). و خدا چنانکه داناست بر آنکه من آن را بگردن گرفته ام داناست بر آنکه من وفا خواهم کرد و به همه آنچه بیعت به آن تعلق گرفته است. (تاریخ بیهقی ایضاً ص 317). و رجوع به تعلق و دیگر ترکیب های آن شود

لغت نامه دهخدا

تعلق داشتن

(بَ نِ تَ)

پیوند داشتن. بستگی داشتن علاقه و دلبستگی داشتن. دوستی و محبت داشتن. خواهانی. کشش و پیوستگی:
دلی که با سر زلفت تعلقی دارد
چگونه جمع شود با چنین پریشانی.
سعدی.
با چو تو روحانیی تعلق خاطر
هرکه ندارد دواب خویش پرست است.
سعدی.
در آن فرصت مرا به خاتونی تعلق شده بود.... چرا نمیگویی که بر فلان فلان خاتون تعلق دارم و عاشق شده ام ؟ (انیس الطالبین بخاری ص 119). و رجوع به تعلق و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

تولد یافتن

(اِ تِ تَ)

زائیده شدن. متولد شدن. پدید آمدن. رجوع به تولد شود

لغت نامه دهخدا

تفوق یافتن

(خوَشْ / خُشْ)

برتری یافتن. غلبه یافتن. فایق شدن. رجوع به تفوق و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا